Dick Mostert 

Mijn droom is dat we in de toekomst volkomen transparant zullen zijn en dat we dat dan ook aan kunnen.

‘Het is niet goed dat de mens alleen is’

‘Opa, wat is er zo leuk aan de hemel?’

‘Dat we dan allemaal helemaal doorzichtig zijn, jongen’

‘Hmmm …, dan heeft mama het dus direct door als ik jok’

‘Ja, en dan vind je dat fijn.’

Op de een of andere manier hebben we het nodig dat niet alles wat we denken en voelen zichtbaar is voor anderen. Vervolgens is eenzaamheid het grote probleem van de mensheid.

‘Hoe kan ik mijzelf delen met een ander, zonder uitgesloten, afgewezen of voor gek verklaard te worden?‘

of

‘Hoe kan ik contact houden met anderen en toch volledig mijzelf zijn?’

Werkervaring, Opleiding & Vorming

Was Jongerenwerker, Vormingswerker, Docent (Methodiek, Groepswerk en Dramatische expressie) Supervisor en Trainer aan het MBO en HBO.

Was tussen 2000 en 2018 als docent verbonden aan de Theologische Universiteit in Kampen en tussen 2006 en 2018 ook aan de Nederlands Gereformeerde Predikantenopleiding (NGP), gehuisvest bij de Theologische Universiteit in Apeldoorn.

Is sinds 1992 als Therapeut, Supervisor & Trainer en sinds 2010 als Opleider verbonden aan Spectrum.

Zelf opgeleid in  Sociaal Cultureel Werk (1980), Supervisie, Didactiek, Complexe Agogiek (1984), Kassieke Massage, Shiatsu (1988), Bio Energetica 1990, Gestalt en relatiewerk(1992),  PsychoDrama (2002), Systemisch werk (2006), Diagnostiek (2010), Relatiewerk (EFT en Systemisch) 2016, School voor Relatiewerk.

Is sinds 1980 echtgenoot.

Is sinds 1981 vader.

Is sinds 2011 opa.

Mijn hele leven ben ik al geboeid door de vraag hoe Gods werkelijkheid zichtbaar kan zijn in mijn leven, hoe mijn ervaringen er toe doen. In mijn geloof ben en blijf ik mijn hele leven op zoek, stil biddend, serieus studerend, onmogelijk twijfelend en actief ervarend. Er bestaan mensen die de meest serieuze dingen spelend leren, voor hen is de grens tussen spel en werkelijkheid vaag.

Ze praten met God alsof Hij naast hen zit en het verschil tussen papa/mama en God is onduidelijk. Ze hebben een vrijwel onverwoestbaar vertrouwen en durven hun kwetsbaarheid volledig aan, steeds weer. Ze nemen de woorden van God gewoon zoals ze gezegd worden en verwonderen zich over alles. Ze blijven verbinding zoeken, ook als het tegenzit. Ze zijn verwachtingsvol, ontvankelijk en zeer vergevingsgezind. Ze zijn nog een beetje doorzichtig. Bij dit soort mensen wil ik graag in de leer blijven, het zijn meestal kinderen. Dit krijgt in deze fase van mijn leven weer een nieuwe kans.